มาเลเซีย

-

มะละกา คือชื่อของเมืองท่าที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บริเวณตะวันออกของคาบสมุทรมลายู ตั้งแต่ราว พ.ศ. 1939 และดำรงความเป็นเมืองท่าการค้าที่ร่ำรวยตราบกระทั่ง พ.ศ. 2054 ที่โปรตุเกสเข้ามารุกรานและยึดครองมะละกาได้ ตามด้วยดัตช์และอังกฤษที่จะหมุนเวียนมาครอบครองมะละกาในเวลาต่อมา จนกระทั่งได้รับเอกราชในฐานะส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายาใน พ.ศ. 2500

“ปุจตราจายา” เมืองใหม่และศูนย์กลางการปกครองของประเทศมาเลเซีย ปูตราจายา หรือชื่อทางการ ดินแดนสหพันธ์ปูตราจายา (มลายู: Wilayah Persekutuan Putrajaya) เป็นเมืองใหม่และศูนย์กลางการปกครองของประเทศมาเลเซีย มีการย้ายที่ตั้งรัฐบาลจากกัวลาลัมเปอร์มายังปูตราจายาเมื่อปี ค.ศ. 1999

อาณาจักรมัชปาหิต เป็นอาณาจักรโบราณในชวาตะวันออก มีอำนาจอยู่ระหว่าง พ.ศ.1782-2070 โดยประมาณ มัชปาหิต ถือเป็นอาณาจักรสุดท้ายที่รุ่งเรืองและมีอำนาจในหมู่เกาะประเทศอินโดนีเซีย ครอบคลุมไปทั่วทั้งคาบสมุทรมลายูตอนใต้ เกาะบอร์เนียว เกาะสุมาตรา เกาะบาหลี และบางส่วนของฟิลิปปินส์ อีกทั้งยังเป็นอาณาจักรฮินดู เป็นศูนย์กลางทางการค้าระหว่างตะวันตกกับตะวันออก และเป็นศูนย์กลางของสินค้าพื้นเมืองในแถบนี้ด้วย สินค้าสำคัญคือเครื่องเทศ เกลือ น้ำมันไม้หอม งาช้าง ฝ้าย ดีบุก และตะกั่ว

เจิ้งเหอและกองเรือมหาสมบัติ เป็นเรื่องราวการเดินเรือสำรวจโลกของจีนในสมัยราชวงศ์หมิง จำนวน 7 ครั้ง โดยได้เดินทางมายังเมืองท่าต่าง ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อินเดีย แอฟริกา อาหรับ และอาจไปถึงอเมริกาอีกด้วย ในส่วนของประเทศไทย กองเรือมหาสมบัติได้มายังอยุธยาและมีการเจรจาความเมืองเกี่ยวกับความเป็นอิสระของมะละกาและขอให้อยุธยาไม่รุกรานมะละกาอีกด้วย

” เกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก รองจากเกาะกรีนแลนด์ และเกาะนิวกินี บอร์เนียว (อังกฤษ: Borneo) หรือ กาลีมันตัน (อินโดนีเซีย: Kalimantan) เป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก มีประเทศ 3 ประเทศอยู่ในเกาะบอร์เนียว คือ มาเลเซีย บรูไน อินโดนีเซีย อยู่บริเวณใจกลางกลุ่มเกาะมลายูและประเทศอินโดนีเซีย ในทางภูมิศาสตร์ เกาะบอร์เนียวเป็นส่วนหนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีทรัพยากรน้ำมันและก๊าซธรรมชาติมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้