อินโดนีเซีย

ประเทศอินโดนีเซีย ตั้งอยู่ที่ละติจูด 6°N-11°S และลองจิจูด 95°E - 141°E มีพื้นที่ 5,193,250ตารางกิโลเมตร  ซึ่งใหญ่กว่าประเทศไทยประมาณ 10 เท่า ประกอบด้วยพื้นที่ทางบก 2,027,087ตารางกิโลเมตร และพื้นที่ทางน้ำอีก 3,166,163 ตารางกิโลเมตร

อาณาจักรมัชปาหิต เป็นอาณาจักรโบราณในชวาตะวันออก มีอำนาจอยู่ระหว่าง พ.ศ.1782-2070 โดยประมาณ มัชปาหิต ถือเป็นอาณาจักรสุดท้ายที่รุ่งเรืองและมีอำนาจในหมู่เกาะประเทศอินโดนีเซีย ครอบคลุมไปทั่วทั้งคาบสมุทรมลายูตอนใต้ เกาะบอร์เนียว เกาะสุมาตรา เกาะบาหลี และบางส่วนของฟิลิปปินส์ อีกทั้งยังเป็นอาณาจักรฮินดู เป็นศูนย์กลางทางการค้าระหว่างตะวันตกกับตะวันออก และเป็นศูนย์กลางของสินค้าพื้นเมืองในแถบนี้ด้วย สินค้าสำคัญคือเครื่องเทศ เกลือ น้ำมันไม้หอม งาช้าง ฝ้าย ดีบุก และตะกั่ว

“ช่องแคบมะละกา” เส้นทางเดินเรือที่สำคัญที่สุดในโลก ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรมลายูกับเกาะสุมาตราของประเทศอินโดนีเซีย ช่องแคบมะละกา (อังกฤษ: Strait of Malacca มลายู: Selat Melaka อินโดนีเซีย: Selat Malaka)เป็นช่องแคบที่มีความยาว 930 กิโลเมตร ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรมลายู (มาเลเซียตะวันตก) กับเกาะสุมาตราของประเทศอินโดนีเซีย เนื่องจากร่องน้ำขนส่งหลักตั้งอยู่ระหว่างมหาสมุทรอินเดียและแปซิฟิก ทำให้เป็นหนึ่งในเส้นทางเดินเรือที่สำคัญที่สุดในโลก ชื่อช่องแคบตั้งชื่อมาจากรัฐสุลต่านมะละกาที่เคยปกครองแถบนี้ระหว่างปี พ.ศ. 1940 ถึง 2054

” เกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก รองจากเกาะกรีนแลนด์ และเกาะนิวกินี บอร์เนียว (อังกฤษ: Borneo) หรือ กาลีมันตัน (อินโดนีเซีย: Kalimantan) เป็นเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ของโลก มีประเทศ 3 ประเทศอยู่ในเกาะบอร์เนียว คือ มาเลเซีย บรูไน อินโดนีเซีย อยู่บริเวณใจกลางกลุ่มเกาะมลายูและประเทศอินโดนีเซีย ในทางภูมิศาสตร์ เกาะบอร์เนียวเป็นส่วนหนึ่งของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีทรัพยากรน้ำมันและก๊าซธรรมชาติมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

นาข้าวขั้นบันได เป็นสถานที่ที่มีการปลูกข้าวบนภูเขาสูง โดยจะมีการปรับที่ดินซึ่งมีอยู่อย่างคับแคบและจำกัดให้เป็นที่ราบลดหลั่นไปตามแนวเชิงเขา ทำให้มีลักษณะเหมือนขั้นบันได

ปูราตามันอายุน คือหมู่โบสถ์พราหมณ์แบบบาหลีที่ตั้งอยู่ในเมิงวี อำเภอบาดุง จังหวัดบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย

บุโรพุทโธ เป็นสถูปในพุทธศาสนามหายานที่ใหญ่ที่สุดในอินโดนีเซีย

ศาสนาฮินดูเข้าสู่หมู่เกาะอินโดนีเซียในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 2 โดยพ่อค้าชาวอินเดีย หนึ่งในผู้เผยแพร่คนสำคัญนามว่า Sri Agastya อิทธิพลของศาสนาฮินดูเผยแพร่เข้าสู่ราชอาณาจักรหนึ่งในกาลิมันตันตะวันออก นามว่า Kutai เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าศาสนาดังกล่าวได้รับการสมาทานแล้วในหมู่เกาะอินโดนีเซีย กระทั่งภายหลังคริสต์ศตวรรษที่ 8 ศาสนา ฮินดูประดิษฐานอย่างมั่นคงในบาหลีจนกระทั่งปัจจุบัน

หลักปัญจศีล Pancasila ปรัชญาในการปกครองของประเทศอินโดนีเซีย  ปัญจศีล หรือ ปันจาซีลา (อินโดนีเซีย: Pancasila) เป็นคำที่มาจากภาษาชวาโบราณที่รับมาจากภาษาสันสกฤต หมายถึงหลัก 5 ประการที่เป็นปรัชญาแห่งรัฐของอินโดนีเซีย